Deratyzacja, dezynfekcja i dezynsekcja (DDD) w Przemyśle Spożywczym

Zajmując się zapewnieniem bezpieczeństwa żywności i wdrażaniem systemu GMP/GHP na terenie zakładu przemysłu spożywczego, nie możemy zapomnieć o zagrożeniu ze strony szkodników.
Najlepszym rozwiązaniem jest współpraca z firmą zewnętrzną zajmującą się dezynfekcją, deratyzacją i dezynsekcją.

Dezynsekcja – tępienie szkodliwych owadów, ich jaj i larw, ze względów sanitarnych i gospodarczych. Dezynsekcję można wykonać przez zastosowanie środków fizycznych, mechanicznych, chemicznych i biologicznych.

Dezynfekcja (odkażanie) – postępowanie mające na celu niszczenie drobnoustrojów i ich przetrwalników. Dezynfekcja niszczy formy wegetatywne mikroorganizmów, ale nie zawsze usuwa formy przetrwalnikowe. Dezynfekcja dotyczy przedmiotów i powierzchni użytkowych.

Deratyzacja (odszczurzanie) – zwalczanie za pomocą środków chemicznych, fizycznych lub biologicznych wszelkich szkodliwych gryzoni, najczęściej szczurów i myszy. Przeważnie zatrutym pokarmem lub za pomocą pułapek, rzadziej innymi metodami.

www.wikipedia.pl

Z personelu należy wyznaczyć osobę odpowiedzialną za kontakty i kontrole firmy DDD.
Osoba ta powinna stworzyć (i przestrzegać) procedurę mówiącą m.in. o częstotliwości (stworzenie harmonogramu) i sposobie kontroli zakładu pod kątem występowania szkodników, a także oczekiwaniach względem firmy zewnętrznej.

Firma DDD

Od takiej firmy powinniśmy wymagać przede wszystkim oceny ryzyka występowania gryzoni oraz ich charakterystyki, naniesienia na plan zakładu umiejscowionych pułapek, a także po każdorazowej kontroli - raportu.

Raport Kontroli DDD

Typowy raport powinien zawierać takie informacje jak:
- data kontroli
- imię i nazwisko osoby kontrolującej oraz dane firmy
- rodzaj wizyty: zaplanowana, na żądanie, wprowadzenie lub sprawdzenie działań korygujących
- czy została stwierdzona obecność szkodników
- szczegółowy opis wykonanych działań
- użyte środki
- ocena ryzyka
- zalecenia pokontrolne

Dodatkowo cały personel powinien być zapoznany z obowiązującą procedura i uczulony na konieczność zachowania higieny pracy.  Głownie jeżeli chodzi o korzystanie z okien i drzwi na terenie produkcji.

Metody kontroli szkodników w zakładach przetwórstwa żywności

Niechemiczne:

W zakładach, w których jest produkowana lub magazynowa żywność, niezalecane jest stosowanie chemikaliów do usuwania szkodników. Z przyczyn oczywistych – może dojść do skażenia produktów.

- Pułapki na kręgowce:

   - Pułapki sprężynowe

   - Gilotynki

   - Pułapki żywołowne – zalecane ze względów humanitarnych. Powinny podlegać kontroli minimum raz na dobę, by uniknąć niepotrzebnego cierpienia zwierząt. Kontrolę codzienną mogą przeprowadzać przeszkoleni pracownicy zakładu.

   - Kolce, linki, systemy elektryczne,siatki – uniemożliwiające ptakom siadanie na parapetach

- Pułapki na owady:

   - Lampy owadobójcze z rusztem elektrycznym – porażone prądem owady spadają do specjalnie do tego przeznaczonego pojemnika, umiejscowionego na dole pułapki

   - Lampy owadobójcze z wkładem lepnym – owady przyklejają się do wkładu

   - Pułapki z płynnym atraktantem – zwabione owady topią się w płynie

Chemiczne:

 Stosowanie większości środków chemicznych (insektycydów i akarycydów) w przemyśle spożywczym jest stanowczo zabronione. Te najmniej szkodliwe, mogą być stosowane jedynie w ostateczności. Przed użyciem należy przeprowadzić szczegółową ocenę ryzyka oraz maksymalnie zadbać o bezpieczeństwo żywności.

- opryskiwanie

- opylanie

- fumigacja

- przynęty pokarmowe, trutki